"Któregoś dnia napisał: - Byłem wczoraj w perfumerii i widziałem, jak kobiety z upodobaniem spryskiwały sobie wewnętrzną stronę nadgarstków, testując nowe perfumy. Przypa¬trując się im, poczułem, że bardzo chciałbym pocałować Twoje nadgarstki. I zaraz potem zadał to pytanie. Pierwszy raz odważył się na coś ta¬kiego. Jak dotychczas skrupulatnie przemilczał jakikolwiek temat, któ¬ry mógł spowodować, że musiałaby opowiedzieć cokolwiek o innym mężczyźnie w jej życiu. Czy to z przeszłości, czy z teraźniejszości. Wtedy jednak zapytał: - Czy ktoś całuje Twoje nadgarstki? Zrobiło się jej wtedy smutno. Dotknęła palcami ekranu monitora. Poczuła, że musi. - Nikt nigdy nie całował i nie całuje moich nadgarstków. Od żadnej strony. Nikt oprócz Ciebie dotychczas nie interesował się nawet przez sekundę moimi nad-garstkami - odpisała dodając: - Kiedy się spotkamy, pocałujesz je, prawda? Nie odpowiedział jej wtedy". Uwielbiam ten fragment.
Kocha Cię. Co też złego może o Tobie pomyśleć. Nie krzywdzi się tych, których się kocha... Przerwij tę sztuczną obojętność. Powiedz po prostu, że już tak nie potrafisz. Powiedz prawdę... tylko ona wyzwala.
wierzę, ze kształtują. to jak najbardziej. w sumie dlatego szybko po rozstaniach trzeżwieję, stosunkowo. bo to tutejsze jest ciągłą walką o te wymazywanie.
"Któregoś dnia napisał:
OdpowiedzUsuń- Byłem wczoraj w perfumerii i widziałem, jak kobiety z upodobaniem spryskiwały sobie wewnętrzną stronę nadgarstków, testując nowe perfumy. Przypa¬trując się im, poczułem, że bardzo chciałbym pocałować Twoje nadgarstki.
I zaraz potem zadał to pytanie. Pierwszy raz odważył się na coś ta¬kiego. Jak dotychczas skrupulatnie przemilczał jakikolwiek temat, któ¬ry mógł spowodować, że musiałaby opowiedzieć cokolwiek o innym mężczyźnie w jej życiu. Czy to z przeszłości, czy z teraźniejszości. Wtedy jednak zapytał: - Czy ktoś całuje Twoje nadgarstki?
Zrobiło się jej wtedy smutno. Dotknęła palcami ekranu monitora. Poczuła, że musi.
- Nikt nigdy nie całował i nie całuje moich nadgarstków. Od żadnej strony. Nikt oprócz Ciebie dotychczas nie interesował się nawet przez sekundę moimi nad-garstkami - odpisała dodając: - Kiedy się spotkamy, pocałujesz je, prawda?
Nie odpowiedział jej wtedy".
Uwielbiam ten fragment.
piękny faktycznie. on całował moje kolana, wtedy gdy przeleżałam całe lato w jego lózku. wszystko takie pierwsze, takie swoje.
Usuńto jak piętno. dłonie i nadgarstki wciąż czekają, kiedy ja już nie mam sił.
OdpowiedzUsuńczekają, tęsknią...
UsuńKocha Cię. Co też złego może o Tobie pomyśleć. Nie krzywdzi się tych, których się kocha... Przerwij tę sztuczną obojętność. Powiedz po prostu, że już tak nie potrafisz. Powiedz prawdę... tylko ona wyzwala.
OdpowiedzUsuńTo nie jest udawanie, to nie jest obojetność. to niemoc w najczystszej postaci, to jest tak że się boisz poruszyć bo nie chcesz potłuc się bardziej.
UsuńJednak zapach jest czymś wyjątkowym. Jakby zwiastował obecność czyjejś duszy, gdzieś blisko. On nas otacza, grzeje, przywołuje wspomnienia. Magia.
OdpowiedzUsuń/nanchatte
jestem tutaj, znajduję jego koszule i zupełnie jakby był obok, jakbyśmy mieszkali razem, pod kocem.
Usuńczasami pojawiają się łzy w oczach, ale to daje też siłę, albo złudzenie szczęścia, tego obecnego - wtedy.
Usuńja już płakac nie mam czym, ale mimo wszystko jest pare wspomnien ktore draznią oczy.
Usuńwspomnienia, jakie by nie były... są częścią nas, wypełniają przeszłość i kształtują teraźniejszość.
Usuńwierzę, ze kształtują. to jak najbardziej. w sumie dlatego szybko po rozstaniach trzeżwieję, stosunkowo. bo to tutejsze jest ciągłą walką o te wymazywanie.
UsuńNie wiem dlaczego ale lubię nadgarstki.
OdpowiedzUsuńja nie przejawiam wielkiej słabości co do nich, ale dłonie uwielbiam.
Usuńtyle tu bólu... aż łzy same ciekną...
OdpowiedzUsuńnie chciałam tego, nie chciałam łez. wystarczą moje palące policzki.
Usuńdłonie. kocham dłonie.
OdpowiedzUsuńja też, dobrze wiesz. tyle słabości w nas do nich...
Usuń